یک عمرِ حوالیِ جایی که گم کردمت پرسه می زنم که شاید بازم ببینمت
با قلب شکستمو دستای بستم، من سَر عهدی که شکستی هستم به امید دیدنت
به امید دیدنِ دوباره
به امید رسیدنت
اِنقدر واضحِ خیالت انگار
رو دلم کشیدنت
ازم چی دیدی که رفتی بریدی، مگه چی دیدی ازم
می دونستی بری دیوونه میشم من می مونم و غم
با هر قدم که می رفتی می شدم، من دیوونه تر
با بغض غریبی می گفتم بمون یا اینکه منم ببر
ازم چی دیدی که رفتی بریدی، مگه چی دیدی ازم
می دونستی بری دیوونه میشم من می مونم و غم
با هر قدم که می رفتی می شدم، من دیوونه تر
با بغض غریبی می گفتم بمون یا اینکه منم ببر

نمی دونم چجوری طاقت آوردم، لحظه رفتنِ تو بود که مُردم
عذابِ نبودنت
منتظر، ولی امیدی ندارم، نمی تونم چشم بردارم از
سرابِ رسیدنت
سرابِ رسیدن، دوباره که سرابِ رسیدنت
ولی بازم دلخوشم به همین، تو سراب دیدنت
ازم چی دیدی که رفتی بریدی، مگه چی دیدی ازم
می دونستی بری دیوونه میشم من می مونم و غم
با هر قدم که می رفتی می شدم، من دیوونه تر
با بغض غریبی می گفتم بمون یا اینکه منم ببر
ازم چی دیدی که رفتی بریدی، مگه چی دیدی ازم
می دونستی بری دیوونه میشم من می مونم و غم
با هر قدم که می رفتی می شدم، من دیوونه تر
با بغض غریبی می گفتم بمون یا اینکه منم ببر