تو دلت برای من هنوزم جا داریفکر دریاچه نباش تو که دریا داریدستاتو ازم نگیر قصه رو به سر نیار من که همراه تو ام منو پشت سر نذارمنو از خودت بدون گریه و زاری نکن دیگه آتیشم نزن مردم آزاری نکندلم از راه پره دلم از خونه پره دلم از مردم شهر دلم از هر کسی که جاتو می دونه پرهدارم از دست می رم دوری طاقت سوز چشامو بیشتر از این به در خونه ندوزقد تنهایی من که کسی تنها نیستبه پریشونی من توی این دنیا نیستخط خطی کن عشق من رد پای رفتنو بیا یادم بره باز غم پرپر زدنو دلم از راه پره . . . .