توی جادهزیر رگبارنبریدن تا رسیدنمثه موج لب ساحل پر از پرم از لحظه دیدنروح پرواز توی رگهام شوق زندگی به من دادتا رسیدن به خود منبی اثر بود زوزه ی بادحالا خورشید روبرومه ، دیگه فصلٍ سایه مردهجاده ها دیگه تمومن یکی تنهاییمو بردهحالا باید باورم شه ، آسمون ابری نداره دیگه فانوسی نمیخامماه آسمون بیداره