راه می رم توو خیابونا نگام به آسمون
فکر اینم که چی کم گذاشتم آخه مگه واسه اون
رفت و به همه گفتش خیلی راحت از رازمون
آخرشم نفهمیدم چرا یهو عوض شد فاز اون
رفت و تنهام گذاشت درد رو دردام گذاشت
خوب می دونست نقطه ضعفم چی بود
دست رو نقطه ضعفام گذاشت
بهش گفتم نرو بمون کنارم مرحم دردام شو باز
ولی رفت و پشتشم نگاه نکرد
خدا می دونه که الان کجاست
رفت رفت رفت منو دوستم نداشت
رفت رفت رفت تعصب رو من نداشت
از دست رفت با اینکه می رفت جونم براش
رفت رفت رفت حتی یه یادگاریم توی خونه ام نذاشت
از چی بگم که ازت دلخورم
این روزا پر از دلهره ام
با اینکه بعد تو آدمای مختلفی از حرف می کردن هی پرم
ولی باز من مثل تو نمی شم توی این سینه ام
حرف غصه پره بی شک موی سفید رو سرم پره
ریشم بلند تو باعث شدی این مو و ریشم باشه
منم دیگه مثل خودت می شم منم مثل آدمای دورت می شم
منم دیگه قیدتو زدم و واسه موندنت دو دل می شم
ولی نه مثل تو نمی شم می رم از زندگیت مثل یه نقطه می شم
یادم نمیره خرابی گریه ها و بغضای دیروز و پری روز و کل دیشب
رفت رفت رفت منو دوستم نداشت
رفت رفت رفت تعصب رو من نداشت
از دست رفت با اینکه می رفت جونم براش
رفت رفت رفت حتی یه یادگاریم توی خونه ام نذاشت
برو بهتره که تمومش کنی نمی خوام وقتمو حرومش کنی
بدون دلی که واست می تپید دیگه امونش برید
برو که من دیگه طاقت ندارم یه شب یه خواب راحت ندارم
راستشو بخوای تصمیم گرفتم دیگه از این به بعد وقتمو واست نذارم
برو ولی یادت باشه حواست به کارت باشه
برو ولی من بعید می دونم کسی مثل من نگران حالت باشه
استرسیم تیکم هستم نمی خوام بزنی دیگه ام حرف
هرکی پرسید از تو چه خبر سکوت می کنم و می گم رفت
رفت رفت رفت منو دوستم نداشت
رفت رفت رفت تعصب رو من نداشت
از دست رفت با اینکه می رفت جونم براش
رفت رفت رفت حتی یه یادگاریم توی خونه ام نذاشت