آزاد و رهایم یا در بند توام
در هر نفسم عاشق لبخند توام
آغشته به جانم یا بیگانه شوی
یک لحظه هم از خاطر یارت نروی
سر تا پا در واهمه ام
کابوسی بی خاتمه ام
فریادی در همهمه ام
سرد و مست و تلخ و تنها
تو بگو که همین فردا
چه به جز غم ما دارد
مگر حنجره مان تا کی
تب و تاب صدا دارد
نشنیده ام از لب ساکت شب
بجز آیه ی بی ثمری

ایران
نفس های رخ داده در سینه می دانمت
ایران
دمی رسته از ترکش و کینه می خواهمت
ایران
بمان شوق خورشید تو می کشد شام ما را

تو بگو که همین فردا
چه به جز غم ما دارد
مگر حنجره مان تا کی
تب و تاب صدا دارد
تو بگو که همین فردا
چه به جز غم ما دارد
مگر حنجره مان تا کی
تب و تاب صدا دارد
تو بگو که همین فردا
چه به جز غم ما دارد
مگر حنجره مان تا کی
تب و تاب صدا دارد