چقدر آروم آروم گریه می کردم کنار تو
هیچوقت نفهمیدی که زندگیمو گذاشتم به پای تو
غصه هات مال من باشه این غم جدا شه از تو چشمات
دوریت رو احساس می کردم از همون اول از تو حرفات
هیچوقت نذاشتم بفهمی ندارم سهمی از عشق تو
سر می کردم این روزا رو پاییز و بهارو بدون تو
تو مال من نبودی از همون روز اول
دنبال کسی بودی که باشه از من بهتر
ولی یه روز می فهمی خیلی تنهایی
دنبال من می گردی مثل روزای اول
چه غروری چشماتو می گیره
با نگات اشکای من درگیره
واست سخت نیست عشقت داره میره
چه سکوتی خونه رو می گیره
کوچه از رفتن من دلگیره