جـاده

از اینجا تا ابد یه جاده مونده
که می بره منو تا مرزِ چشمات
نذار هرگز اَسیر برکـه باشم
هنوز با تو امیدم لَمسِ دریاست
من این بار روبرویِ تو نشستم
که تا عمقِ وجودم شعله ور شه
دارم حدس میزنم یک بار دیگه
قدمهامون میشه نزدیک تر شه
از اینجا تا ابد یه جـاده مونده
یه جـاده با سـرابی از رهایی
یه سـایه بین ما زَنجیر بسته
میگه راهـی نمونده تا جدایی
می دونم قلبِ تو از جنسِ ابره
یه وقتایی به اشک محتاج میشه
نمی خوام باورم شِه بی تو اما
شب رویایی مون تاراج میشه

عباس نبی زاده