با ما نمی سازد دگر این روزگار لعنتی
آی مردم آی مردم
پروانه ای در پیله ام زندانی بی حیله ام
آی مردم آی مردم
ای آن که مرا با ضرب تبر از ریشه جدا کردی
شادی که زدی تیری به دلم اما تو خطا کردی
وطن ای مادر غم دیده ام وطن جان به لب رسیده ام
وطن دردت به جانم دردت به جانم
وطن ای مادر غم دیده ام وطن جان به لب رسیده ام
وطن دردت به جانم دردت به جانم

بار امانت برده شد حقی به ناحق خورده شد
کی خاطری آزرده شد آی مردم آی مردم
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض منو آه منی
آی مردم آی مردم
وطن ای مادر غم دیده ام وطن جان به لب رسیده ام
وطن دردت به جانم دردت به جانم
وطن ای مادر غم دیده ام وطن جان به لب رسیده ام
وطن دردت به جانم دردت به جانم