تصور هم نمی‌کردم
ببینم کوه راه می‌ره
ببینم داره با لبخند
به سوی قتلگاه می‌ره

رسیدی و همونایی
که چشماشونو می‌بستن
حالا با دیدنِ چشمات،
می‌گن: تا آخرش هستن

تو بی سر، سرتری از من
چقدر زیباتری از من
داری می‌ری و با چشمات
داری دل می‌بری از من

دمِ رفتن، چرا باید
نگاهت رو به ما وا شه؟
مثِ اینکه خدا می‌خواست
یه چیزی یادمون باشه

گلم! پرپر شدی اما
پر و بال سفر می‌شی
میخوانِ خاموش شی اما
عزیزم! زنده‌تر می‌شی

تو بی سر، سرتری از من
چقدر زیباتری از من
داری می‌ری و با چشمات
داری دل می‌بری از من