تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم؟شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم تو چیستی که من از موج هر تبسم توبسان قایق سرگشته روی گردابم!تو در کدام سحر، بر کدام اسب سپید؟تو را کدام خدا؟تو از کدام جهان؟تو در کدام کرانه، تو از کدام صدف؟تو در کدام چمن، همره کدام نسیم؟تو از کدام سبو ؟من از کجا سر راه تو آمدم ناگاهچه کرد با دل من آن نگاه شیرین، آه مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه کدام نشأه دویده ست از تو در تن من؟که ذره های وجودم تو را که می بینند به رقص می آیند سرود می خوانندچه آرزوی محالی ست زیستن با تو مرا همین بگذارند یک سخن با تو :به من بگو که برو در دهان شیر بمیربگو برو جگر کوه قاف را بشکاف!ستاره ها را از آسمان بیار به زیر؟ترا به هرچه تو گویی، به دوستی سوگندهر آنچه خواهی از من بخواه، صبر مخواه .که صبر، راه درازی به مرگ پیوسته ستتو آرزوی بلندی و دست من کوتاهتو دوردست امیدی و پای من خسته ست همه وجود تو مهر است و جان من محروم چراغ چشم تو سبز است و راه من بسته است