همه تنهان و کسی تنها نیست
یه نفر گفته میاد اما نیست
چرا نیست
شایدم هست ولی پیدا نیست
یه نفر هست که توو هر عکسی هست
یه نفر توو همه ی عکسا نیست
چرا نیست
شایدم هست فقط پیدا نیست
تو برف تهرانی کم میای زود آب میشی
ولی یاد هرکسی میمونه
یه خیال بکری یه لحظه بی وزنی
که هرچی شاعره بهت مدیونه
که هرچی عاشقه تورو میخونه
تو همونی هستی که توو هر عکسی هست و
توو هیچ عکسی نیست
لذت یه تانگویی توی تگرگ یه جنون لحظه ای
که توو هیچ رقصی نیست
که توو هیچ رقصی نیست
همه ی فریادم داره یادم میره
چرا فریادت نیست منو هم یادت نیست
چرا انقد سردی که بازم تقویمم رو
زمستون کردی زمستون
چرا تهران انقدر دلگیره
چرا یادت میره که هنوز عاشقتم
عاشقتم