داد از عشق از این همه آرامش
مرا بسوزان در آتش شیدایی
دیوانه ام کنار تو میمانم
نار تویی که چون خودم تنهایی
نوازشم ز شوق رویت
به دیده ی من باران ببارد
من بی قرارم بی برگ و بارم
زخم جدایی درمان ندارد
دل به جادوی تو میسپارم
جز تو هیچ آرزویی ندارم
من دل آشوبم اما تویی تویی قرارم
دل به جادوی تو میسپارم
جز تو هیچ آرزویی ندارم
من دل آشوبم اما تویی تویی قرارم
شانه هایت کو پناه من
باورم کن ای تکیه گاه من
بی تو دل خسته از این شب و روزگارم
غم نشسته بر صدای من
دورم از تو ای خدای من
چون خزانم بمان با من ای نو بهارم
دل به جادوی تو میسپارم
جز تو هیچ آرزویی ندارم
ن دل آشوبم اما تویی تویی قرارم
دل به جادوی تو میسپارم
جز تو هیچ آرزویی ندارم
من دل آشوبم اما تویی تویی قرارم