بـدون تو و دستـای مهربون و نگاهای ماهـت، چه عیدی
حالا که قراره دوباره به چشمام نیفته نگاهت، چه عیدی
چه تـحـویـل سالـی، تا وقـتـی که حـالـی نـدارم بـرای یه لـبـخـنـد سـاده
چه شوقی، چه ذوقی، حدود یه عمره، که احساس خوبی بهم دس نداده

کـدوم عید، وقتی قـراره نـیـای
کـدوم عید، وقتی نمی بینمـت
کدوم عید، وقتی همه زندگیـم
شده حسرت و انتـظار و غـمت

بـهـاری شــدن کـار آســونـیـه
نـگـاه کـن چـقـد خونـه بارونـیه
دم ِ عــیـده امــا پـریـشـونـیـام
به انــدازه ای که نـمـی دونـیـه

نه می تونم از عیـد چیـزی بگم
نه می خوام که تبریکیو بشنـوم
یه نـوروز ِ دیـگـه داره مـی رسه
تا من بیشتر از این بریزم به هم

بـدون تو و دستـای مهربون و نگاهای ماهـت، چه عیدی
حالا که قراره دوباره به چشمام نیفته نگاهت، چه عیدی
چه تـحـویـل سالـی، تا وقـتـی که حـالـی نـدارم بـرای یه لـبـخـنـد سـاده
چه شوقی، چه ذوقی، حدود یه عمره، که احساس خوبی بهم دس نداده