چند سال پات موندم
خسته می شدم از اخلاقت
ولی بات موندم
کنار اخمات موندم
به اعتماد حرفات موندم
یه روزی رفتی و برنگشتی
من مات موندم
با دروغات موندم
کنار دوستات موندم
هفت روز هفته رو قهری
با قهرات موندم
از تو چشمات خوندم
گفتی زیاد بات موندم
برو عیب نداره من
جای دوتامون موندم
چی شد
رفتی اونجایی که به سودت بود
اینا از عقده و کمبودت بود
واسه با من بودن زودت بود
ها چی شد
مگه نگفتی که عشق من وجودت بود
پشت من بد میگی
اینم تو خونت بود
من کی بودم یادته
اونی که مجنونت بود
اون که جونش
وصل به جونت بود
اونی که هر چی باهاش بد کردی
به خاطر سادگی ممنونت بود
نشنیدی داد می زدم
نرو نرو نه
تو حواست به چمدونت بود
چند سال پات موندم
خسته می شدم از اخلاقت
ولی بات موندم
کنار اخمات موندم
به اعتماد حرفات موندم
یه روزی رفتی و برنگشتی
من مات موندم
با دروغات موندم
کنار دوستات موندم
هفت روز هفته رو قهری
با قهرات موندم
از تو چشمات خوندم
گفتی زیاد بات موندم
برو عیب نداره من
جای دوتامون موندم