در خلوت شب در پرسه هايم
بى تو چه سرد است حال و هوايم
اينجا كنارم جاى تو خالى
سر ميكنم با ديوانه حالى
خاموش و سردم چون شمع در باد
لب بسته ام بر يك سينه فرياد
هى پرسه پرسه هى بغض و باران
از من چه مانده جانى پريشان
يادت چه ها كرد با اين دل من
سخت است بى تو در خود شكستن
بسته نفس را بغض گلويم
تنهاييم را با كه بگويم
يادت چه ها كرد با اين دل من
سخت است بى تو در خود شكستن
بسته نفس را بغض گلويم
تنهاييم را با كه بگويم

هر لحظه بى تو من بیقرارم
غافل ز خويشم بر تو دچارم
بى من كجايى اى رفته از دست
بر خاطراتت باران گرفته ست
لالالالالالا لالالالالالا
لالالالالالا لالالالالالا
خو كرده ام با دلواپسى ها
با درد عشقت با بى كسى ها
لبريز دردم با حال زارم
جز سايه خود همره ندارم
يادت چه ها كرد با اين دل من
سخت است بى تو در خود شكستن
بسته نفس را بغض گلويم
تنهاييم را با كه بگويم
يادت چه ها كرد با اين دل من
سخت است بى تو در خود شكستن
بسته نفس را بغض گلويم
تنهاييم را با كه بگويم