سی ساله تو این اتاقی روی صورتت یه ماسکه سی ساله میام کنارت سی ساله خدا نخواست که
رخت دومادی ببینم به تن نحیفو تردت ساقه ی نیلوفر من دست طوفان کجا بردت
سی ساله تو رو میبوسم شب به شب از پشت شیشه خیلیا میگن محاله مگه داریم مگه میشه
کپسوله اکسیژنت از ریه هات نفس میگیره خب خدا هر چی که میده یه روز اونو پس میگیره
خدا هر چی که میده یه روز اونو پس میگیره
واسه بابا وقتی چشم پسرش بباره سخته بعد سرفه های ممتد خون بالا بیاره سخته
پسری که وقتی میرفت مثه ماه آسمون بود پسری که وقتی برگشت قد مادرش کمون بود
یه غمایی هست تو دنیا زخمو میزنه به ریشه خیلیا میگن محاله مگه داریم مگه میشه
آره داریم آره میشه