چه حکمتیست در این مردن در عاشقانه ترین مردن
و مغز را به فضا بردن و گریه را به خلاء بردن
چه حکمتیست که در آغاز نگاه من به سرانجامست
ببر به نام خداوندت
که لطف خنجر ابراهیم به تیز بودن احکام است
نبخش مرتکبانت را تو حکم واجب الاجرایی
و عشق جوخه ی اعدام است به دست آه بسوزانم
که شعله ور شدنم دودست کفن به سلفه بپوشانم
که سر به سر بدنم دودست نخ به نخ دهنم دودست
غمت غلیظ ترین کامست هی نخ به نخ دهنم دودست
غمت غلیظ ترین کامست هی نگاه من به سرانجامست
سرنگ ها همه دم قرمز و رنگ ها همه گان قرمز

سماء مولویان قرمز جهان کرم به کران قرمز
که نبشی از رژ گل گونت هنوز بر لب این جامست
بگو ستاره دردانه در انزوایه وسط خانه
کدام کوزه شکسته آن روز که با گشتن نوح صد سال
هنوز حلقه ی دستانش به دور گردن خیام است
هست هی هنوز حلقه ی دستانش
به دور گردن خیام است هست هی
ببین چقدر اسیرم من چنان بکش که پس از مردن
هزار بار بمیرم من دسیسه هایه تو میبینی
ورید پاک امیرم من در در تدارک حمام است
چه حکمتیست در این مردن چه حکمتیست در این مردن
در عاشقانه ترین مردن و مغز را به فضا بردن
و گریه را به خلاء بردن چه حکمتیست که در آغاز
نگاه من به سرانجامست چه حکمتیست که در آغاز
نگاه من به سرانجامست نگاه من به سرانجامست