تو چه پاک و پُر غروری
مثلِ جاده هایِ دوری
بهترین خواب ندیده
آخرین فصلِ عبوری
مثلِ عطرِ سردِ پاییز
خسته ای اما دل انگیز
با تو آشنایِ دیروز
شدم از عاطفه لبریز

بمون با من که غمگینم
بمون با این منِ دلگیر
کنارِ تو جهانم شد
سراسر آینه و تصویر
تو با لبخند شیرینت
من و دیوونه تر کردی
تبِ تندِ نفس هامو
چه آسون شعله ور کردی

عطرِ دستات بویِ باغِ
چشمایِ تو چلچراغِ
مهربونی واسه قلبت
ساده مثلِ اتفاقِ
بی تو سرد و خسته بودم
توو خودم شکسته بودم
چشمِ امیدمو اما
از نگات نبسته بودم

بمون با من که غمگینم
بمون با این منِ دلگیر
کنارِ تو جهانم شد
سراسر آینه و تصویر
تو با لبخند شیرینت
من و دیوونه تر کردی
تبِ تندِ نفس هامو
چه آسون شعله ور کردی