بهشت

تو تکراره یه حسِ خوب ... تو همزاده یه لبخندی
میونِ بادِ گندم زار ... چـرا مو ها تو می بندی
تو تنها فَصلِ این تقدیر ... یه نقاشی که بی نقصه
همون گُلبرگِ بی طاقت ... که با هَر باد می رقصه
بهشت تَعبیره اسمِت شد ... نیازِ من همین رویاست
تو هَر واژه نمی گُنجی ... نباشی عشق بی معناست
تماشایی شده دنیام ... بازم خوشبختی تو راهه
شبیهِ مُعجزه است اِنگار ... که شب همرنگه چشماته

عباس نبی زاده