چشاتو وا کن خوب منو ببین من همونم که خودت زدیش زمین

الان خیالت راحت شد اومدی بعد چند سال توو روم چی میگی

من همون آدم زخمیم من همون آدم خسته که دیگه چند وقته عاقله به انتظار هیچکسی نشسته

من پره حرص و کینه دیگه از این به بعد همینه نه دیگه خامت نمیشم

برو چشات روز بد نبینه من یه قاب عکس شدم یه لیوان ولی نیمه ی پرم

یه اتاق تاریک ولی از همه دیوارشم سیاه ترم

من پره حرص و کینه دیگه از این به بعد همینه نه دیگه خامت نمیشم

برو چشات روز بد نبینه من یه قاب عکس شدم یه لیوان ولی نیمه ی پرم

یه اتاق تاریک ولی از همه دیوارشم سیاه ترم