برگای زرد درختا میگه پاییزه دوباره
می‌دونی بارون پاییز تو رو یاد من میاره
نم نم بارون می‌ریزه روی گونه‌های سردم
من یه دیونم که هر شب خاطرات و دوره کردم

چه غمی داره قدمام بدون تو، تو خیابون
دونبالت دارم می‌گردم تک و تنها زیر بارن
به قدری تاریکه دنیا خاطرات و نمی‌بینم
پاییز اومد ولی این بار خاطرات و نمی‌بینم

صورت یخ زدم از اشک شبیه گذشته‌هاش نیست
بعد تو هیچی تو دنیا مثه روز اولش نیست
چه جوری تونستی ساده اشکای منو نبینی
انتظار یعنی تو بارون پشت پنجره بشینی