من این زندگی رو به تو مدیونم
تو که با منی غرق آرامشم
میدونی چه جوری نگاهم کنی
که من با نگاه تو آروم بشم
یه وقتایی هم من زمین میخورم
زمین میخودم تا بلندم کنی
فقط تو میتونی به این راحتی
تا این حد دلیل
یه عمره به آسمون خیره ام
تا شاید به این ماه دعوت بشم
تو این ماه کامل میدونم
دیگه اجابت میشه پیش تو خواهشم
ببین باز مهمون دستات شدم
که از خوبیای تو سهمم بشه
که دل واپسی های بی حد من
با دستای بارون تو کم بشه
یه عمره که آسمون خیره ام
تا شاید به این ماه دعوت بشم