هر وقت که تو غروبا نارنجی می شه دنیا دنیام سیاه می شه
دست خودم فقط باز مرهم رو زخمه اشکه رو گونه هام می شه دنیام سیاه می شه
قبل از اینکه چادر شب وا بشه می گردم تا گمشدم پیدا بشه
می دونم اون صورتمو یادشه می دونه دلخورم خیلی ازش پرم
حتما اونم یه جایی منتظره عادت نداشت یهو بی خبر بره
حاله اونم از من الان بدتره درگیره درد اون روزایه آخره
هر کیو دیدم پرسیدم عشقه منو دیده یا نه
پایانه این گریه رسیده یا نه پیدا شو یه آره بگو تو یا نه بگو به من
دلواپس میشم تو پیشم نیستیو دلم آشوبه
مشتاشو رو دیوار شب می کوبه
پیدا شو حالت بگو خوبه تنها پناه من حرفی به من بزن
دنیارو زیر پاهام می ذارمو هنوزم پیدات نمی کنم
رسوا شدم عزیزم می گم تو خوبیو باز رسوات نمی کنم پیدات نمی کنم
فک می کردم تو شبیه خودمی اما هر وقت می رسم یه قدمی
زودتر رفتی فکر کردم عاشقمی این فکرا اشتباست چشمای تو کجاست
هیچی اونجور که فکر می کردم نبود
پاک شد جا پات جلو چشمام خیلی زود
این حد دوری حقه عشقمون نبود مغرور بی حواس چشمایه تو کجاست
هر کیو دیدم پرسیدم عشقه منو دیده یا نه
پایانه این گریه رسیده یا نه پیدا شو یه آره بگو تو یا نه بگو به من
دلواپس می شم تو پیشم نیستیو دلم آشوبه
مشتاشو رو دیوار شب می کوبه
پیدا شو حالت بگو خوبه تنها پناه من حرفی به من بزن