عاشقان می‌رسند
هر دم از جاده‌ها
وعده گاه همه
اربعین كربلا
محشری گشته به پا باز بر گرد حرم

خواندی و آمدم
دل به دریا زدم
بوده ام از قدیم
با غمت هم قدم
غیر تو من دل خود را سوی كه برم

تشنه تشنه، چون رود
به اشتیاق دریا
میان این صحراها
در سفرم

چشمه چشمه جوشد
عطش ز جانم، جانا
كه تا رسانم دل را
كنج حرم

حسین آرام جانم
حسین روح و روانم