چه  افتخار بیشتر ازین که خوم  یه چوک بندرم
عاشق  لنگ و کپل و لیح و سباس و کلیرم
چه  افتخار بیشتر ازین پوستم سیان  و دلم  سفید
دختر چوکنم  نجیب دنیا مثل مایی  ندید
صدای جفتی و سازو عود و دلکسر توی خاک و گلم
چارکه  زنن  تی  کنگ زنن یگ  دل جون اگن کنم
ای  وای  دل  ای  وای  با  دلم  جان  دل  تو مشکم    تو دلم
دوری  از خاک نجیب  مردمش  ندامتم روز  چهارشنبه  به  دیریا زدنش  صلاوتن
هنوزم بندری  سادن  بی دریغ  بی  ادعان تو یک کلام بوگوم جلوه  لبخند  خدا
خاک  پاکش  سرمه چشمانمن تا بمرم با غرور  با  عظمن نخل  بلند بندرم
هرجا  رفتم  هر جا موندم  هیج  جا بندرم نبو ای خدا  سایه  بندر  از  سرم مو کم نکن