منم ترانه خونه ترانه ی آوانگارد
بس که رسیده اینجا به استخون من کارد
بهم بزن سکتو بشسکن تن تابوتو
میون شرق وحشی میخام برات کابوی شم
میخام بدزدمتو شاهزاده ی ترور شم
افسانه رو دوئل کن بدبختیامو ول کن
بیا قد سیصد سال بریم تو قار بخوابیم
حداقلش اینه سه قرن بی عذابیم
چشماتو رو هم بزار خارج میشیم از مدار
رو دنده ی لج من بند اومده اتوبان
کنارمی دوباره تو جنگل سی سنگان
رفتن همیشه رفتن خط زمانو بشکن
قدم بزن تو پارک رویای فرزی من
تنت ی سرزمینه با خط مرزی من
بی تو روان پریشم نذار .... جهنمی شم
درست مث ی فیلمه ارزو هامو ببین
یخورده مهربون باش اندازه ی یه دلفین
تائتر زندگی رو خوب بازی میکنی تو
شبیه درب و تخته باهات چه جورو جفتم
نزار تو راه رویا پیلی پیلی بیوفتم
بدون حسرتو کاش هم قدم خودم باش