خورشیدمو شهاب قبولم نمی کند
سیمرغمو عقاب قبولم نمیکند
عریانتر ز شیشه و مطلوب سنگسار
این شهر بی نقاب قبولم نمی کند
این چندمین شب است که بیدار مانده ام
آن گونه ام که خواب قبولم نمی کند
بی تاب از تو گفتنم افسوس که قرن هاست
آن لحظه های ناب قبولم نمی کتد

گفتم که با خیال دلی خوش کنم ولی
با این اتش سراب قبولم نمی کند
بی سایه در ذهنش حضوری ندیده ام
حق دارد آفتاب قبولم نمی کند
خورشیدمو شهاب قبولم نمی کند
سیمرغمو عقاب قبولم نمیکند
عریانتر ز شیشه و مطلوب سنگسار
این شهر بی نقاب قبولم نمی کند