آمده‌ام که سر نهم ، عشق تو را به سر برم
ور تو بگوییم که نی ، نی شکنم ، شکر برم
 
آمده‌ام چو عقل و جان از همه دیده‌ها نهان
تا سوی جان و دیدگان مشعله نظر برم
 
آمده‌ام که ره زنم ، بر سر گنج شه زنم
آمده‌ام که زر برم ، زر نبرم خبر برم
 
گر شکند دل مرا ، جان بدهم به دل شکن
گر ز سرم کله برد ، من ز میان کمر برم
 
اوست نشسته در نظر ، من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل ، من به کجا سفر برم
 
آنکه ز زخم تیر او کوه شکاف می‌کند
پیش گشاده تیر او ، وای ، اگر سپر برم
 
در هوس خیال او همچو خیال گشته‌ام
وز سر رشک نام او ، نام رخ قمر برم
 
اوست نشسته در نظر ، من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل ، من به کجا سفر برم