از وﻗﺘﻰ ﻓﻬﻤﻴﺪی
واﺑﺴﺘﺘﻢ ﺻﺪو ﻫﺸﺘﺎد درﺟﻪ ﻋﻮض ﺷﺪی
ﻫﺮﻛﺎری ﻛﺮدی از ﻫﻴﭽﻰ
ﻫﻰ داﺳﺘﺎن درﺳﺖ ﻛﻨﻰ اﻟﻜﻰ و ﺑﻴﺨﻮدی
ﻫﺮﭼﻰ ﺣﺎﻟﺎ ﻣﻴﮕﺮدم
دﻧﺒﺎل ﻳﻪ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻛﻪ دﻟﻤﻮ ﺑﺒﺮم ازت
ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ و ﺑﺎز ﻗﻠﺒﻢ
ﺧﻮدﺷﻮ ﻣﻘﺼﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻰ ﻣﻴﻜﻨﻪ اﻳﻦ وﺳﻄ
ازت ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدم اﻣﺎ ﺑﻌﺪ دﻳﺪم ﺗﻮ ﻫﻢ
ﺷﺒﻴﻪ ﺷﺪی ﺑﻪ آدﻣﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺗﻮی ﺷﻬﺮ ﻣﻰ دﻳﺪم
ﺑﻌﺪ ﺗﻮ اﻋﺘﻤﺎدم و ﺑﻪ ﻛﻞ
از دﺳﺖ دادم ﺑﻪ ﻫﻤﻪ اﻧﮕﺎر ﺟﻬﻨﻢ دورﻣﻪ
ﻧﻤﻴﺪوﻧﻰ ﭼﻘﺪ ﺑﺪه از ﻏﻢ ﭘﺮ ﺷﻰ
ﻫﺮ روز ﻏﻤﺎﺗﻮ ﺑﻜﻨﻰ ﻓﻘﻄ ﮔﻠﭽﻴﻦ
ﻣﻨﻮ ﺧﺎر ﻣﻴﻜﺮدی ﺗﺎ ﻳﻪ ﮔﻞ ﺷﻰ
ﻧﺨﻮاﺳﺘﻰ ﺗﻮ آﺳﻤﻮن ﻣﻦ ﺧﻮرﺷﻴﺪ
ﺗﻮ ﻧﺸﺪ واﺳﻪ ﻣﻨﻢ ﺷﺪه ﻏﺮورﺗﻮ ﺑﺰاری ﻛﻨﺎر
ذﻫﻦ و دل ﻣﻨﻮ اﺻﻦ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻰ ﭼﻴﻜﺎر
ﺑﮕﻮ ﺷﺎﻳﺪ راﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﻓﺮاﻣﻮﺷﺖ ﻛﻨﻢ آﺧﺮ ﺳﺮ
ﻫﻨﻮز ﺗﻮی ﺷﻮﻛﻢ و ﺳﺨﺘﻪ واﺳﻢ
ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻢ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻏﻢ ﻛﺎر ﺗﻮ
ﻳﻪ ﺳﻴﻠﻰ ﻣﻴﺰﻧﻢ ﻛﻪ ﺑﭙﺮم از ﺧﻮاب
وﻟﻰ اﻧﮕﺎری ﻧﻪ
واﻗﻌﻰ ﺗﺮ از واﻗﻌﻰ ﺟﻠﻮ ﭼﺸﺎم راه ﻣﻴﺮی
ﺟﺎﻟﺒﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺧﺖ دادم اوﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮﻳﻰ ﻛﻪ دﻟﮕﻴﺮی