اسمت که میاد حالم بد می شه
یه تریلی غم از روم رد می شه
مادرم می گه چته بیخودی
باز اسمش اومد دیوونه شدی
می گه چیه باز این حالت شده
خجالت بکش چهل سالت شده
می گه با خودش باز شد عین روح
زیر لب می گه این شب می ره کوه
رفیقام می گن‌ بسه بیچاره
بعد پشتم می گن طفلی حق داره
پشتم از تو‌، تو مهمونی می گن
برمی گردم از گرونی می گن
اسمت که میاد همه باهام بدن
انگار سر صف کتکم زدن
انگار نه انگار دیگه بزرگم
می رم بغل مادربزرگم

می رم بغلش‌ می لرزه جونم
می گه گریه کن دردت به جونم
گریه کن اگه غرق آتیشی
اما با گریه‌ ام خالی نمی شی
می دونم اونم دلش رو هواست
اونم جونیش یکیو می خواست
یکی که اسمش اونقد بزرگ نیست
یکی که قطعاً بابابزرگ نیست
اسمت که میاد همه باهام بدن
انگار سر صف کتکم زدن
انگار نه انگار دیگه بزرگم
می رم بغل مادربزرگم