شنبه رو خیلی دوست دارم چون تو به من امید میدی
نوشته هام میگیری جاش کاغذ سفید میدی
شعرهامو از بر میخونی برای هرکی عاشقه
شروع یک قصیده رو به قلب من نوید میدی
من عاشق یکشنبه هام چون با تو تنها میمونم
ترانه های خوبمو تو خلوت تو میخونم
بهت میگم که قلب من فقط واسه تو میزنه
یکمی اغرار میکنم اینو خدم خوب میدونم
دوشنبه هارو دوست دارم چون روز دیونگیه
عقلو با دست پس میزنم اینم یجور زندگیه
عاشق اون میشم که خوب دیونه بازی بلده
بردنو هیچ دوست نداره عاشق بازندگیه
سه شنبه هارو دوست دارم چون عشقمو پس نمیدی
اون قلب پر محبتو دیگه به هیچکس نمیدی
دستمو تو دست میگری برام لالائی میخونی
غصه هاتو به حس من تا جایی که هست نمیدی
چهارشنبه هارو دوست دارم چون تو به من زنگ میزنی
به تیرگیهای دلم آبی کم رنگ میزنی
با اون صدای مهربون اول بهم سلام میدی
به شیشه های فاصله یکی یکی سنگ میزنی
با اون صدای مهربون اول بهم سلام میدی
به شیشه های فاصله یکی یکی سنگ میزنی
پنج شنبه هارو دوست دارم چون دیگه غمگین نمیشی
دلواپس رهایی از حرفهای سنگین نمیشی
یه شاخه گل برات بسه تا بدونی دوستت دارم
دربدرو خراب اون گلهای رنگین نمیشی، گلهای رنگین نمیشی
جمعه دیگه نهایته باید که عشقو بردارم
بعد یهفته عاشقی عشقو تو دستش بذارم
بهش بگم اون روزارو با این یکی جمع بکنه
بعدش خودش میفهمه که هفت روزکه دوسش دارم
بهش بگم اون روزارو با این یکی جمع بکنه
بعدش خودش میفهمه که هفت روزکه دوسش دارم