دلتنگ ترین شبِ زمین دیشب بود
خوشرنگ ترین بوسه ی من بی لب بود !

گفتم که هوای تو مرا آغاز است
این زنده شدن تلخ ترین اعجاز است

گفتم که همیشه عاشقت می مانم
من عاشقِ بی عاشقِ زندانبانم

هر لحظه دلم با دلِ تو میزان است
هر خنده ی تو چوب-خطِ زندان است

دلتنگ ترین شبِ زمین چَشمِ من
این چاهِ پُر از تارتَن و ترسیدن

این قهوه ی تلخ و فالِ بی تعبیرم
این چشمه ی نور و آهِ دامنگیرم