مُدامم مست می‌دارد نسیم جَعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چَشم جادویت

مُدامم مست می‌دارد نسیم جَعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چَشم جادویت

من و باد صبا مسکین دو سرگردانِ بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

مُدامم مست می‌دارد نسیم جَعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چَشم جادویت

تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی بُرقع از رویت

و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

مُدامم مست می‌دارد نسیم جَعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چَشم جادویت