تو حضور مبهم پنجره ها
رو به روم دیوارای آجریه
خورشید روشن فردا مال تو
سهم من شبای خاکستریه
توی این دلواپسی های مدام
جزترانه های زخمی چی دارم
وقتی حتی تو برام غریبه ای
سر رو شونه های بارون میزارم
اسم تو برای من مقدسه
تا نفس تو سینه پر پر می زنه
باورم کن که فقط باور تو
میتونه قفل قفس رو بشکنه
منم و یه آسمونه بی دریغ
منم و یه کوره راه ناگزیر
ای ستاره ی شبای مشرقی
پر پرواز منو ازم نگیر
اسم تو برای من مقدسه
تا نفس تو سینه پر پر می زنه
باورم کن که فقط باور تو
میتونه قفل قفس رو بشکنه
منم و یه آسمونه بی دریغ
منم و یه کوره راه ناگزیر
ای ستاره شبای مشرقی
پر پرواز منو ازم نگیر