من اگر با من نباشم میشوم تنهای ترین
کیست با من گر شوم من باشد از
من ما ترین
من نمیدانم کی ام من لیک یک من در من است
آنکه تکلیف من اش با من منه من روشن است
من اگر از من بپرسم ای من ای همزاد من
ای منه غمگین من در لحظه های شاد من
هر چه از من یا منِ من در منِ من دیده ای
مثل من وقتی که با من میشوی خندیده ای
هیچکس با من چنان من مردم آزاری نکرد
این منه من هم نشست و مثل من کاری نکرد
ای منه با من که بی من من تر از من میشوی
هرچه هم من من کنی حاشا شوی چون من قوی
من منه من من من بی رنگ و تاثیر نیست
هیچکس با من منه من مثل من درگیر نیست
کیست این من این منه با من زِ من بیگانه تر
این منه من من کنه از من کمی دیوانه تر
زیر باران من از من پر شدن دشوار نیست
بر من من کردن من از من من عار نیست
راستی اینقدر من را از کجا آورده ان
بعد هر من بار دیگر من چرا آورده ام
در دهان من نمیدانم چه شد افتاد من
مثنوی گفتم که آوردم در آن هفتاد من
کیست این من این منه با من زِ من بیگانه تر
این منه من من کنه از من کمی دیوانه تر