خیره می مونم به این سقف تا به طلوع خورشید
گوری عمیق شده این تخت که خواب هامو بلعید
می بره می کشه می کشه هر دم منو این دلتنگی تو
سقفی نمونده آسمون فاصله بین من و تو
یه دریا تو چشمام این روزا خونه کرده
این میز شام تک نفره منو دیوونه کرده
می میرم غرق می شم تو سکوت نبودن تو
سایه ها آینه چیزی نشون نمی دن جز طرح صورت تو

خالی از توست جهانم
بی جواب موند سلامم

عطرت آروم آروم از این خونه می پره
عروسکت تو تخت خواب دیگه لبخند نمی زنه
این درد این بغض این گریه رو نمی شه پنهون کرد
این قصه تموم شد دنیامون رو هم نابود کرد

خالی از توست جهانم
بی جواب موند سلامم