دوباره زنده شدم بعد از این همه مردن
به خانه آمده ام بعد از این همه تبعید
دوباره پنجره ام، بعد از این همه دیوار
به اعتماد چشم تو، بعد از این همه تردید

چدر هرچه بخواهم، بجویم و تو نباشی؟
چقدر عطر تنت را ببویم و تو نباشی؟

نفس نمی کشم، که بی تو در تو بمیرم
به آتشم بکش، که جان تازه بگیرم
ببین، نه زود و نه دیرم

تو بال شعله ی من باش
که خاک، بستر من نیست
به عشق، تن بده
مرا به من بده

به من در عمق نگاهت که نا کجای جهان است
وطن بده

نفس نمی کشم، که بی تو در تو بمیرم
به آتشم بکش، که جان تازه بگیرم
ببین، نه زود و نه دیرم

دوباره زنده شدم
دوباره زنده شدم