تا زمین می خوردم یا علی می گفتم

اسممو بلد نبودم اسمتو می بردم

از همون بچگیامم واسه تو می مردم

تا علی می گفتم گره ها وا می شد

یه بغل آرامش تو دلم جا می شد

توی این تنهایی توی این تاریکی

همه دورن اما تو به من نزدیکی

اگه خوبم اگه بد اسممو به پات نوشتن

اونایی که با علین همشون اهل بهشتن

عشقی که یه چیز دیگست ماورای همه دنیاست

بهترین نشونه حق خلقت علی و زهراست