خوشا آن دم که مرا باده ی نابی بدی و
خوشا آن دم که مرا درد شرابی بدی و
خوشا آنجا که لبا لب شوم از بوی خواب
خنک آنجا بنشینم لب آن رود شراب

خوشا آن دم که مرا باده ی نابی بدی و
خوشا آن دم که مرا درد شرابی بدی و
خوشا آنجا که لبا لب شوم از بوی خواب
خنک آنجا بنشینم لب آن رود شراب

نوش کن مرا مرا مرا فراموش کن
نوش کن مرا مرا دوباره مدهوش کن
نوش کن مرا ز خاطرت فراموش کن
نوش کن مرا به هر بهانه خاموش کن


حال آن دارم که امشب می پرست
پای کوبان تا سحر جامی به دست
سر به سر باده به باده مست مست
هی زنم می تا ببازم هرچه هست

حال آن دارم که امشب می پرست
پای کوبان تا سحر جامی به دست
سر به سر باده به باده مست مست
هی زنم می تا ببازم هرچه هست

نوش کن مرا مرا مرا فراموش کن
نوش کن مرا مرا دوباره مدهوش کن
نوش کن مرا ز خاطرت فراموش کن
نوش کن مرا به هر بهانه خاموش کن

نوش کن مرا مرا مرا فراموش کن
نوش کن مرا مرا دوباره مدهوش کن
نوش کن مرا ز خاطرت فراموش کن
نوش کن مرا به هر بهانه خاموش کن