هیچکسی منتظرم نیست دیگه ، عمق تنهاییمو باور کردم
شهر با خونه چه فرقی داره ، با چه شوقی به خونه برگردم
با چه شوقی به خونه برگردم
پی آرامش این خونه نگرد ، همه جارو پی اون گشتی نیست
تو هنوز منتظری برگرده ، رفتنی میره و برگشتی نیست
رفتنی میره و برگشتی نیست
خشکیده دلخوشیم رو گونه ی تَرم
وِرد زبون من ای وای مادرم
خوابیده زیر خاک دنیا برابرم
خون گریه میکنم ای وای مادرم
ای وای مادرم ای وای مادرم
ای وای مادرم ای وای مادرم

قاب عکساشو نگاه کردم و باز یاد روزای قدیم افتادم
تازه فهمیدم از این دلتنگی ، منِ غافل کیو از دست دادم
کی میتونه جای اون باشه برام گرچه تلخه ولی این تقدیره
یه پدر هرچقدم خوب باشه ، مگه جای مادرو میگیره
خشکیده دلخوشیم رو گونه ی تَرم
وِرد زبون من ای وای مادرم
خوابیده زیر خاک دنیا برابرم
خون گریه میکنم ای وای مادرم
ای وای مادرم ای وای مادرم
ای وای مادرم ای وای مادرم