باز بارون زد و من خسته و سرگردون
روی چترم بارون ، زیر چترم بارون
آدما بی روحن ، کوچه ها دلتنگن
شهر بی تو یعنی ، خود دلتنگ شدن
اگه با من بودن ، واسه تو بازی بود
به همین بازی تلخ ، دل من راضی بود
تو که میدونستی ، دل من بی کس بود
واسه ی کشتن من ، چمدونت بس بود
تنهایی غرورمو شکست
دوباره بی کسی رو موی من نشست
دلتنگی ، اَمونمو بُرید
توو اوج گریه هام کسی منو ندید

مرد این عشق منم ، با غم و درد زیاد
مگه میشه توو عشق ، مَرد کوتاه بیاد
تا کجا درد و غمو روی دوشم ببَرم
عشق جز ویرونی چه گُلی زد به سَرم
تنهایی غرورمو شکست
دوباره بی کسی رو موی من نشست
دلتنگی ، اَمونمو بُرید
توو اوج گریه هام کسی منو ندید