دوباره کنج این کافه نشستم منتها بی تو
دارم تو قهوه ی تلخم می بینم عکس چشماتو
چقدر جای تو خالیه رو این صندلی چوبی
کنارم نیستیو بی تو دلم میشه یه آشوبی
یه عمری توی این کافه همه ما رو با هم دیدن
تو نیستیو همه دارن منو با دست نشون میدن
رو میز پشت سر داره یکی دوستت دارم میگه
دلم میلرزه می بینم که گل میدن به همدیگه
میفتم یاد روزایی که تو بودی کنار من
چه زود پاییز شد و گل ها تو دستای تو پژمردن
تو دستای ...

به جز من توی این کافه کسی انگاری تنها نیست
بدون تو چه دلگیرم، برام این لحظه زیبا نیست
صدای خنده می پیچه تو مه دود همین کافه
یکی از پشت سر میگه، بی زحمت دو تا نسکافه
رو میز پشت سر داره یکی دوستت دارم میگه
دلم میلرزه می بینم که گل میدن به همدیگه
میفتم یاد روزایی که تو بودی کنار من
چه زود پاییز شد و گل ها تو دستای تو پژمردن
تو دستای ...