با من بیا تا بهار بعد از پاییز غم بار
خورشید می تابد دوباره فردا می آورد به بار
با من بمون تا سحر امشبو شب هایی دگر
که هر سوسوی ستاره از صبح می آورد خبر
ای چشمهایت صبح بهاران
ای لبخندت تضمین باران
بیا ای جان جان این شام تارم را سحر کن
بیا از کوچه های ساکت و سردم گذر کن
بیا ای نازنین شاید که در شهرم بمانی
ای یار جانی یار جانی
دوباره برنمیگردد دیگر جوانی
ای خانه و کاشانه ی من
بیا از آوازم بشنو افسانه ی من

منو تو باغ یک بهاریم
خبری از خزان نداریم
در گذرگاه روزگاران
هم مسیریم و هم قطاریم
تا فرداها با من سفر کن
شاخ و برگم را تازه تر کن
بیا ای شعر من گل داده از افسانه ی تو
بیا آواز من مهمان شده در خانه ی تو
بیا تا قصه ات را تا ابد با من بخوانی
ای یار جانی یار جانی
دوباره برنمیگردد دیگر جوانی
ای خانه و کاشانه ی من
بیا از آوازم بشنو افسانه ی من