مثل تدریس سرد و بارونی آفتاب تنبل زمستونی
یا مثل آخرای مهمونی مث عصرای جمعه دلگیرم
مثل تنهایی و پیاده روی توی دلدادگی زیاده روی
مثل یه مشت قرص دوز قوی وقتی نیستی یه گوشه میمیرم
رنگ چشمامو وقتی یادت رفت با خودم گفتم اینجا آخرشه
مثل باغی که گر گرفته و باد بی قرار گلای پرپرشه
من بریدم قبول کن سخته زندگی با چشای روشن تو
همش احساس شک همش تردید اضطراب یه روز رفتن تو
حتی شعرای من تو این روزا مث اصرار های بیهودن
غنچه های که از تو چیده شده پسرایی که عاشقت بودن

مثل تدریس سرد و بارونی آفتاب تنبل زمستونی
یا مثل آخرای مهمونی مث عصرای جمعه دلگیرم
مثل تنهایی و پیاده روی توی دلدادگی زیاده روی
مثل یه مشت قرص دوز قوی وقتی نیستی یه گوشه میمیرم
رنگ چشمامو وقتی یادت رفت با خودم گفتم اینجا آخرشه
مثل باغی که گر گرفته و باد بی قرار گلای پرپرشه
من بریدم قبول کن سخته زندگی با چشای روشن تو
همش احساس شک همش تردید اضطراب یه روز رفتن تو
حتی شعرای من تو این روزا مث اصرار های بیهودن
غنچه های که از تو چیده شده پسرایی که عاشقت بودن