دم سال تحویل توی کوچه ی ما یکی چشم به راهه
یه مادر که بچه ش تو عکس جوونیش مثل قرص ماهه
خودم دیدم هر سال که این سبزه هارو براش کاشته با عشق
هنوز لای قرآن واسش عیدیاشُ نگه داشته با عشق

۳۵ ساله یه شاخه شقایق توی هفت سینه
۳۵ ساله که دور خوشی هاش یه میدون مینه
۳۵ ساله یه شاخه شقایق توی هفت سینه
۳۵ ساله که دور خوشی هاش یه میدون مینه
امیدش نمرده ۳۵ ساله که حالش همینه


دلش بی قراره هنوزم تو شب هاش پر از خواب جنگه
الان چند ساله نمیبینه چشماش و گوشش به زنگه
همین آرزوشه یه بار دیگه دستاشُ محکم بگیره
همین آرزوشه میخواد خنده هاشُ ببینه بمیره

۳۵ ساله یه شاخه شقایق توی هفت سینه
۳۵ ساله که دور خوشی هاش یه میدون مینه
۳۵ ساله یه شاخه شقایق توی هفت سینه
۳۵ که دور خوشی هاش یه میدون مینه
امیدش نمرده ۳۵ ساله که حالش همینه