هر دفعه که بارون حال منو داره
همپای اشک من بی وقفه میباره
شبهای بی خوابی چشمامو می بندم
غمنامه اشک تلخی لبخندم
برای برگشتت هرچند دیگه دیره
دلتنگ تو میشم بارون که میگیره
بین منو چشمات دیوار تردیده
چشمام دیگه از این شک تو ترسیده
مثل خوره افتاده یادت تو به جون خونه
که هر طرف میرم منو سمت تو می کشونه
هم خونه ی قلبت سوء تفاهم بود
حتی نفهمیدی این یک توهم بود
احساسمو کشتی دیگه نمی خندم
باز اومدی اما نه دل نمی بندم
مثل خوره افتاده یادت تو به جون خونه
که هر طرف میرم منو سمت تو می کشونه
مثل خوره افتاده یادت تو به جون خونه
که هر طرف میرم منو سمت تو می کشونه