همه ی فکرم این بود ترکت کنم
نه اینکه بزارم از اینجا برم
نه اینکه بمونی ازت دور شم
ته قصه‌مون حس ناجور شم
همه ی فکرم این بود فکر من
نشه بیش از اندازه درگیر تو
دوتا آسمون تو نگاهت پره
نشه این پرنده زمین گیر تو
دچارم دچار همین خنده هات
که تو خون و رگ هام جریان شده
به زنجیر تختت گره میخورم
ولی عشق تو خون رگ هام شده
شب و روز من از حضورت پره
پره روز دلتنگ شب دلهره
مثل حس ترک گناهی ولی
گناهی که بی نبضم شده میزنه

نمیتونم از فکر تو بگذرم
کجایی کنار تو زخمی ترم
یه عمره گرفتار تصویرتم
خلاصم کنی باز درگیرتم
نمیتونم از خواب تو رد بشم
نمیخوام یه کابوس ممتد بشم
به دادم برس ترس و نابود کن
منو خسته کن پوک بزن دود شم
جنونت منو تو خودم میکشه
منو میکشه لحن اون خنده هات
یه تردید مصری رفیقم شده
یه شک غریبه تو عمق چشات
شب و روز من از حضورت پره
پره روز دلتنگ شب دلهره
مثل حس ترک گناهی ولی
گناهی که بی نبضم شده میزنه