ادامه بده به لبخند، به نگاه، به جشن
از همان حرفهای ساده بزن
مثلاً‌ بگو: «چه روز بدی!
چه غذای بی‌نمکی!
و هوا چه گرفته‌ست!»
ادامه بده، به معجزه، به حضور، به عطر
و از همان کارهای ساده بکن
مثلاً بیا دکمۀ پیرهنم را بدوز
روزنامه بخوان
یا بزن زیر آوازِ بی‌حوصلگی‌ات
اما فقط ادامه بده
این روزهای هولناک را
بی‌نمک، بدون دگمه، ابری،
نیستی و اتفاق‌های تلخ
ساده می‌افتند!
نیستی و ترس‌های کوچک
بزرگ می‌شوند!
و مهم نیست چندشنبه است
و مهم نیست ساعت چند است
چه احمقانه زنده‌ام!
چه وحشیانه نیستی!
چه احمقانه زنده‌ام!
چه وحشیانه نیستی!
چه عاشقانه بود عمرمان!
چه زخم روزمرّه‌ای!