کسی از ما جهان آرا نمیشهحتی یه قهرمان تو نسل من نیستهوا انقد آلودست که انگارنیازی به شیمیایی شدن نیستما صبر کردیم واسه فردایی بهترما صبر کردیم ولی فردا نمیشهجهان ما قد خرمشهر هم نیستکسی اینجا جهان آرا نمیشهنمی گیره کسی دستای ما روداریم با چشمه بسته راه میریمیه عمره که پلکامونو حتینمیدونیم باید از کی بگیریمزیره پامونو خالی کردن اماهنوز اینجا پر از میدون مینهببین ویرونه ای که از تو داریمهنوز زیباترین جای زمینهفقط یه زخم کهنه باقی موندهبرایه نسلی که ترکش نخوردهبرایه نسل من که قهرمانشزیر رگباری از خاطر مردههمه رویای ما رو باد بردهنشستیم روی مرز بی خیالیبرای ما که سنگری نداریمفقط مونده همین تفنگ خالیکسی از ما جهان آرا نمیشههمه روزای ما با قصه سر شدیه روزی توی تاریخ مینویسنیه جا این نسل مفقود الثر شد