باغ بی برگ من از تاریکی پا به دنیای پر از نور گذاشت
رفت از ذهن زمین سالی که رنگ دلمرده ی تنهایی داشت
شاخه ها غرق فراوانی گل ریشه ها دست در آغوش زمین
رودها تا دل دریا روشن آب ها تا سر چشمه شیرین
برگ میرقصد و باد از غوغا سر بی تابی باران دارد
باغ من خستگی طولانی از تماشای زمستان دارد
نذر آبی که در این آبادیس بذر امید در این خاک بپاش
غرق بی تابی گندم ها شو فکر دلتنگی این مزرعه باش

زیر آرامش چتر خورشید رقص بی تابی و نور و سایه س
سهم آبادی این تابستان رونق باغچه ی همسایه س
رونق باغچه ی همسایه س
زیر آرامش چتر خورشید رقص بی تابی و نور و سایه س
سهم آبادی این تابستان رونق باغچه ی همسایه س
رونق باغچه ی همسایه س
برگ میرقصد و باد از غوغا سر بی تابی باران دارد
باغ من خستگی طولانی از تماشای زمستان دارد
نذر آبی که در این آبادیس بذر امید در این خاک بپاش
غرق بی تابی گندم ها شو فکر دلتنگی این مزرعه باش